Saraswati¶

The Shloka¶

———

या कुन्देन्दुतुषारहारधवला या शुभ्रवस्त्रावृता

या वीणावरदण्डमण्डितकरा या श्वेतपद्मासना ।

या ब्रह्माच्युतशङ्करप्रभृतिभिर्देवैः सदा वन्दिता

सा मां पातु सरस्वती भगवती निःशेषजाड्यापहा ॥

———

யா குந்தேந்துதுஷாரஹாரதவலா யா சுப்ரவஸ்த்ராவ்ருதா ।

யா வீணாவரதண்டமண்டிதகரா யா ஸ்வேதபத்மாஸனா ।

யா ப்ரஹ்மாச்யுதசங்கரப்ரப்ருதிபிர் தேவைஃ ஸதா வந்திதா ।

ஸா மாம் பாது ஸரஸ்வதீ பகவதீ நிஃசேஷஜாட்யாபஹா ॥

———

Yā kundendu-tuṣārahāra-dhavalā, yā śubhravastrāvṛtā ।

Yā vīṇā-varadaṇḍa-maṇḍita-karā, yā śvetapadmāsanā ।

Yā brahmācyuta-śaṅkara-prabhṛtibhir-devaiḥ sadā vanditā ।

Sā māṁ pātu sarasvatī bhagavatī niḥśeṣajāḍyāpahā ॥

———

Meaning / Summary¶

இந்த சுலோகம் சரஸ்வதி தேவியின் ஆசீர்வாதங்களைப் பெற மாணவர்கள், அறிஞர்கள் மற்றும் கலைஞர்களால் உச்சரிக்கப்படும் ஒரு பிரபலமான பிரார்த்தனையாகும். அறிவு, ஞானம், கலை மற்றும் இசையின் தெய்வமான சரஸ்வதியை வணங்குவதாகும். இதன் அழகான காட்சிகள் தூய்மை (வெள்ளை நிறம்), ஆழ்ந்த ஞானம் (வீணை, தாமரை), மற்றும் உலகளாவிய மரியாதை (முக்கிய தெய்வங்களால் வணங்கப்படுதல்) ஆகியவற்றை வலியுறுத்துகின்றன. இந்தப் பாடலை உச்சரிப்பது செறிவை மேம்படுத்துவதாகவும், அறிவை கூர்மைப்படுத்துவதாகவும், கற்றல் மற்றும் படைப்பு முயற்சிகளுக்கான தடைகளை நீக்குவதாகவும் நம்பப்படுகிறது, இறுதியில் அறியாமையை நீக்கி ஞானத்திற்கு வழிவகுக்கும்.

குந்த மலர், சந்திரன் மற்றும் பனிப் பனிப்பொழிவு போன்ற தூய்மையான வெண்மையானவள், வெண்மையான ஆடையால் போர்த்தப்பட்டவள், வீணை என்னும் இசைக் கருவியை ஏந்திய கரம் கொண்டவள், வெண்மையான தாமரையில் அமர்ந்திருப்பவள், பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன் மற்றும் பிற தெய்வங்களால் எப்போதும் வணங்கப்படுபவள், அந்த சரஸ்வதி தேவி எனது எல்லா மந்தநிலைகளையும் அஞ்ஞானத்தையும் நீக்கி என்னைக் காப்பாற்றுவாளாக.

இந்த சுலோகம் சரஸ்வதி தேவியை போற்றி, அவளது தெய்வீக வடிவத்தை விவரித்து, அவளது ஆசீர்வாதங்களை நாடும் ஒரு வணக்கப் பாடலாகும். இது அவளைப் பிரகாசமான வெண்மையுடன், தூய வெண்மையான ஆடைகளை அணிந்து, வீணையை ஏந்தி, வெண்மையான தாமரையில் அமர்ந்து, பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன் போன்ற முதன்மை தெய்வங்களால் வணங்கப்படுபவளாக சித்தரிக்கிறது. இந்தப் பாடலின் முக்கிய நோக்கம், பக்தர்களின் எல்லாவிதமான மந்தநிலை மற்றும் அஞ்ஞானத்தைப் போக்க அவளது அருளைப் பெறுவதே ஆகும்.

இந்தச் சுலோகம், அறிவு, இசை, கலைகள், ஞானம் மற்றும் கற்றலின் தெய்வமான தேவி சரஸ்வதிக்கு ஒரு ஆழமான மற்றும் காட்சிப்படுத்தப்பட்ட பிரார்த்தனையாகும். ஒவ்வொரு அடைமொழியும் அவளது தெய்வீக இருப்பின் ஒரு அம்சத்தை விவரிக்கிறது. குந்த மலர்கள், சந்திரன் மற்றும் பனிப்பொழிவு போன்ற தூய்மையான வெண்மையான மாலையுடன் ஒப்பிடப்படும் அவளது வெண்மை, தூய்மை, அமைதி மற்றும் அறிவின் ஒளிரும் தன்மையைக் குறிக்கிறது. வெண்மையான ஆடைகள் அவளது தூய்மையான மற்றும் களங்கமற்ற வடிவத்தை மேலும் வலியுறுத்துகின்றன. அவளது கைகளில் உள்ள வீணை கலைகள் மற்றும் அறிவியலில் அவளது தேர்ச்சியையும், படைப்பு சக்தி மற்றும் இனிமையான பேச்சின் அருளையும் வழங்கக்கூடிய அவளது திறனையும் குறிக்கிறது. அவளது இருக்கையாகிய வெண்மையான தாமரை அவளது கடந்த மற்றும் தூய்மையைக் குறிக்கிறது, ஏனெனில் தாமரை சேற்றில் பிறந்தாலும், களங்கமற்று அழகாகவே இருக்கும். படைப்பு, பாதுகாப்பு மற்றும் அழிவின் தெய்வங்களான மும்மூர்த்திகளாலும் (பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன்) மற்றும் பிற தெய்வங்களாலும் அவள் வணங்கப்படுவது, பிரபஞ்சத்தின் படைப்பாளிகள் மற்றும் காப்பாளர்களுக்கும் கூட அவள் அனைத்து அறிவு மற்றும் புத்திசாலித்தனத்தின் உச்சமான ஆதாரம் என்பதை எடுத்துக்காட்டுகிறது. இறுதி வேண்டுகோள் ‘ஜாட்யம்’ எனப்படும் அனைத்து வடிவங்களிலிருந்தும் - வெறும் மந்தநிலை அல்லது மந்த புத்தி மட்டுமல்லாமல், அறியாமை, ஆன்மீக இருள் மற்றும் மனத் தடைகள் ஆகியவற்றிலிருந்தும் - தன்னை விடுவித்து, ஞானத்திற்கும் அறிவொளிக்கும் வழிவகுக்குமாறு அவளிடம் வேண்டப்படுகிறது. இந்த சுலோகம் சரஸ்வதியின் ஒரு முழுமையான தியானமாகும், இது மனதை ஒளிரச் செய்ய அவளது மங்களகரமான இருப்பை அழைக்கிறது.

This shloka is a popular prayer recited by students, scholars, and artists to invoke the blessings of Goddess Saraswati, the deity of knowledge, wisdom, arts, and music. Its beautiful imagery emphasizes purity (white color), profound wisdom (Veena, lotus), and universal reverence (worshipped by chief gods). Recitation is believed to enhance concentration, sharpen intellect, and remove obstacles to learning and creative endeavors, ultimately leading to enlightenment by dispelling ignorance.

May that Goddess Saraswati protect me, who is as fair as the Kunda flower, the moon, and a garland of snow, who is draped in pure white garments, whose hands are adorned with a magnificent Veena, who is seated on a white lotus, and who is ever revered by Brahma, Vishnu, Shiva, and other deities. May she remove all my dullness and ignorance.

This shloka is a reverent invocation to Goddess Saraswati, describing her divine form and seeking her blessings. It portrays her as radiantly white, adorned in pristine white garments, holding a Veena, seated on a white lotus, and worshipped by the chief deities like Brahma, Vishnu, and Shiva. The ultimate prayer is for her to dispel all forms of dullness and ignorance from the devotee.

सा	ஸா		Sā
அவள், அந்த		She, that
मां	மாம்		mām
என்னை		me
पातु	பாது		pātu
காப்பாற்றுவாளாக இது ‘பா’ (காப்பாற்றுதல்) என்ற வேர்ச்சொல்லின் மூன்றாம் நபர் ஒருமையின் ஏவல் வினைமுற்று.		may protect This is in the imperative mood, third person singular, from the root ‘pā’ meaning ‘to protect’.
सरस्वती	ஸரஸ்வதீ		sarasvatī
சரஸ்வதி (ஞானம், கலை மற்றும் இசையின் தெய்வம்)		Saraswati (Goddess of knowledge, arts, and music)
भगवती	பகவதீ		bhagavatī
தேவி, இறைவி ‘பகவான்’ என்பதன் பெண்பால் வடிவம், தெய்வீக பண்புகளைக் கொண்ட ஒரு போற்றப்படும் பெண் தெய்வத்தைக் குறிக்கிறது.		Goddess, divine one Feminine form of ‘Bhagavan’, referring to a revered female deity possessing divine attributes.
निःशेषजाड्यापहा	நிஃசேஷஜாட்யாபஹா		niḥśeṣajāḍyāpahā
எல்லா மந்தநிலைகளையும் அஞ்ஞானத்தையும் நீக்குபவள் ‘நிஃசேஷ’ என்றால் முழுமையாக, எஞ்சிய எதுவும் இல்லாமல், அல்லது அனைத்து. ‘ஜாட்ய’ என்பது மந்தநிலை, மந்த புத்தி, அறியாமை அல்லது மூடத்தனம் ஆகியவற்றைக் குறிக்கிறது. ‘அபஹா’ என்றால் நீக்குபவள், அகற்றுபவள் அல்லது அழிப்பவள் (பெண்பால் வடிவம்).		who removes all dullness and ignorance ‘Niḥśeṣa’ means completely, without remainder, or all. ‘Jāḍya’ refers to dullness, inertia, ignorance, or stupidity. ‘Apahā’ means one who removes, takes away, or destroys (feminine form).