Arjuna’s Inner Struggle - 01 - 02

The Shloka

———

सञ्जय उवाच।

दृष्ट्वा तु पाण्डवानीकं व्यूढं दुर्योधनस्तदा ।

आचार्यमुपसङ्गम्य राजा वचनमब्रवीत् ॥

———

ஸஞ்ஜய உவாச।

த்ருஷ்ட்வா து பாண்டவாநீகம் வ்யூடம் துர்யோதனஸ்ததா ।

ஆசார்யமுபஸங்கமய ராஜா வசனமப்ரவீத் ॥

———

Sañjaya uvāca ।

Dṛṣṭvā tu pāṇḍavānīkaṁ vyūḍhaṁ Duryodhanastadā ।

Ācāryamupasangamya rājā vacanamabravīt ॥

———

Meaning / Summary

இந்த சுலோகம் குருக்ஷேத்திரப் போரின் ஆரம்பக் கட்டத்தையும், கதை சஞ்சயனின் பார்வையிலிருந்து தொடங்குவதையும் குறிக்கிறது. துரியோதனனின் மனநிலையை இது வெளிப்படுத்துகிறது - பாண்டவர்களின் படையின் பலத்தைக் கண்டவுடன் அவனது கவலை அல்லது ஆலோசனையின் தேவை. மேலும், அவன் தனது குருவான துரோணாச்சாரியரைச் சார்ந்து இருப்பதையும், போருக்கு முன் மூத்தவர்களின் வழிகாட்டுதலை நாடுவதையும் இது காட்டுகிறது. இது வரவிருக்கும் மோதலுக்கான களத்தை அமைக்கிறது.

சஞ்சயன் கூறினான்: அப்பொழுது துரியோதனன், பாண்டவர்களின் படை அணியாக நிறுத்தப்பட்டிருப்பதைக் கண்டு, தன் ஆச்சாரியரான துரோணரை அணுகி, இந்த வார்த்தைகளைச் சொன்னான்.

திருதராஷ்டிர மன்னனுக்கு சஞ்சயன் போர்க் கள நிலவரத்தைப் பற்றி கூறுகையில், துரியோதனன், பாண்டவர்களின் பலமான படை வியூகம் அமைத்து நின்றதைக் கண்டு, தன் குருவான துரோணாச்சாரியரிடம் சென்று பேசத் தொடங்கினான் என்று தெரிவிக்கிறான்.

சஞ்சயன், திருதராஷ்டிரனுக்குக் குருக்ஷேத்திரப் போர் நிலவரத்தை விவரித்துக் கூறுகையில், பாண்டவர்களின் படை எவ்வாறு வியூகம் அமைத்து, போருக்குத் தயாராக நின்றிருந்தது என்பதைத் துரியோதனன் கண்டான் என்று தெரிவிக்கிறான். பாண்டவர்களின் வலுவான, ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட படையைப் பார்த்தவுடன், துரியோதனன், தனது முதன்மை ஆசிரியரும், ஆயுதப் பயிற்சியாளருமான துரோணாச்சாரியரை நோக்கிச் சென்று, அவரிடம் சில முக்கிய வார்த்தைகளைச் சொல்லத் தொடங்கினான். இது துரியோதனனின் முதல் எதிர்வினையையும், போரின் தொடக்கக் கட்டத்தில் அவன் தனது குருவின் ஆலோசனையை நாடியதையும் காட்டுகிறது.

இந்த சுலோகம் நேரடியாக ஒரு குறிப்பிட்ட கதையுடன் இணைக்கப்படவில்லை, ஆனால் இது மகாபாரதத்தின் பெரும் போரான குருக்ஷேத்திரப் போரின் தொடக்கக் கட்டத்தை விவரிக்கும் ஒரு பகுதியாகும். திருதராஷ்டிரனுக்குப் போரின் நிகழ்வுகளைத் தெய்விகப் பார்வையுடன் சஞ்சயன் விவரிக்கும் காட்சியில் இது வருகிறது. துரியோதனனின் அச்சத்தையும், அவனது முதல் எதிர்வினையையும் இது காட்டுகிறது, இது மகாபாரதத்தின் பிரதான கதையின் ஒரு முக்கிய அங்கம்.

This shloka marks the commencement of the narration from Sanjaya’s perspective, setting the immediate scene for the Kurukshetra war. It highlights Duryodhana’s initial reaction to the formidable strength of the Pandava army, suggesting a sense of apprehension or a need for strategic consultation. It also demonstrates his reliance on his preceptor, Dronacharya, for guidance before the impending conflict, establishing the dynamic between the key characters at the war’s outset.

Sanjaya said: At that time, King Duryodhana, having seen the Pandava army arrayed in a military formation, approached his teacher (Dronacharya) and spoke these words.

Sanjaya informs King Dhritarashtra that Duryodhana, after seeing the powerful and well-arrayed army of the Pandavas, approached his teacher Dronacharya and began to speak.

Sanjaya, narrating the events of the Kurukshetra battlefield to the blind King Dhritarashtra, reports that Duryodhana, upon observing the meticulously arranged and formidable army of the Pandavas, felt compelled to act. He immediately proceeded towards his revered teacher and preceptor, Dronacharya. The verse sets the stage by showing Duryodhana’s initial reaction to the strength of his adversaries and his immediate impulse to seek counsel from his most trusted and skilled mentor before the commencement of the great war.

This particular shloka does not have a distinct, separate story associated with it. Instead, it is an integral part of the ongoing narrative of the Mahabharata, specifically detailing the moments leading up to the Kurukshetra War. It is part of Sanjaya’s divine narration to the blind King Dhritarashtra, explaining the initial observations and reactions of Duryodhana on the battlefield before the actual fighting begins. It portrays Duryodhana’s immediate concern and his turning to his guru for counsel.

Sentence - 1

———

सञ्जय उवाच।

———

Meaning

சஞ்சயன் கூறினான்.

Sanjaya said.

Meaning of Words

सञ्जय		ஸஞ்ஜய		Sañjaya
சஞ்சயன் என்பது ஹஸ்தினாபுர மன்னன் திருதராஷ்டிரனின் தேர் ஓட்டி மற்றும் ஆலோசகன். மகாபாரதத்தை எழுதிய வியாசர், குருக்ஷேத்திரப் போரை முழுமையாகப் பார்க்கவும், திருதராஷ்டிரனுக்கு விவரிக்கவும் சஞ்சயனுக்கு தெய்வீகப் பார்வையை அளித்தார். அவர் ஒரு விசுவாசமான மற்றும் உண்மையுள்ள தூதுவர்.			Sanjaya is the charioteer and advisor to King Dhritarashtra of Hastinapura. He was granted divine vision by Vyasa (the compiler of the Mahabharata) to witness and narrate the entire Kurukshetra war to the blind king, Dhritarashtra, who could not go to the battlefield himself. He is known for his loyalty and truthful reporting.
उवाच		உவாச		uvāca
கூறினான், சொன்னான் இது கடந்தகால வினைச்சொல், ‘அவன் கூறினான்’ அல்லது ‘அவன் பேசினான்’ என்று பொருள்படும். இது சஞ்சயன் திருதராஷ்டிரனிடம் தனது அறிக்கையைத் தொடங்குவதைக் குறிக்கிறது.			said, spoke This is a past tense verb, meaning ‘he said’ or ‘he spoke’. It signifies the beginning of Sanjaya’s report to Dhritarashtra, indicating that he is about to narrate the events.

Sentence - 2

———

दृष्ट्वा तु पाण्डवानीकं व्यूढं दुर्योधनस्तदा ।

———

Meaning

பாண்டவர்களின் படை அணியாக நிறுத்தப்பட்டிருப்பதைக் கண்டு, துரியோதனன் அப்பொழுது.

Having seen the Pandava army arrayed in a military formation, Duryodhana then.

Meaning of Words

दृष्ट्वा		த்ருஷ்ட்வா		Dṛṣṭvā
பார்த்து, கண்டபின் இது ஒரு வினையெச்சம், ஒரு செயல் முக்கிய வினைச்சொல்லுக்கு முன் முடிவடைந்ததைக் குறிக்கிறது. ‘பார்த்தபின்’ அல்லது ‘கண்டபின்’ என்று பொருள்படும்.			Having seen, after seeing This is a gerund or absolutive participle, indicating an action that has been completed before the main action of the sentence. It translates to ‘having seen’ or ‘after seeing.’
तु		து		tu
ஆனால், மேலும், உறுதிப்படுத்தும் இடைச்சொல்			indeed, but, moreover, an emphatic particle
पाण्डवानीकं		பாண்டவாநீகம்		Pāṇḍavānīkaṁ
பாண்டவர்களின் சேனை, பாண்டவ சேனை இது ஒரு கூட்டுச் சொல். ‘பாண்டவர்’ என்பது பாண்டுவின் புதல்வர்களான யுதிஷ்டிரன், பீமன், அர்ஜுனன், நகுலன், சகாதேவன் ஆகியோரைக் குறிக்கிறது. ‘அனீகம்’ என்றால் படை அல்லது இராணுவ அமைப்பு. எனவே, இது பாண்டவர்களின் படைகளைக் குறிக்கிறது.			the Pandava army, the army of the Pandavas This is a compound word. ‘Pāṇḍava’ refers to the sons of Pandu (Yudhishthira, Bhima, Arjuna, Nakula, Sahadeva), who are the principal opponents of Duryodhana. ‘Anīkaṁ’ means army or military formation. So, it collectively refers to the forces fighting on the side of the Pandavas.
व्यूढं		வ்யூடம்		vyūḍhaṁ
அணிவகுக்கப்பட்ட, வியூகம் அமைக்கப்பட்ட இது படையின் நிலையை விவரிக்கிறது, அது வெறும் ஒரு கூட்டமாக இல்லாமல், போர் வியூகமாக நன்கு ஒழுங்கமைக்கப்பட்டு, போருக்குத் தயாராக நிறுத்தப்பட்டிருந்தது என்பதைக் காட்டுகிறது. இது பாண்டவர்கள் நன்கு தயாராக இருந்ததையும், வலுவானவர்களாக இருந்ததையும் உணர்த்துகிறது.			arrayed, arranged in a formation, deployed This word describes the state of the army, indicating that it was not just a disorganized group but a well-structured and strategically deployed military formation (vyuha), ready for battle. This suggests the Pandavas were well-prepared and formidable.
दुर्योधनस्		துர்யோதனஸ்		Duryodhanaḥ
துரியோதனன், திருதராஷ்டிர மன்னனுக்கும் காந்தாரிக்கும் மூத்த மகன். இவன் மகாபாரதத்தில் முக்கிய வில்லன் மற்றும் கௌரவர்களின் தலைவன். இவனது பெயருக்கு ‘கடினமாக வெல்லக்கூடியவன்’ அல்லது ‘கடினமான போரைச் செய்பவன்’ என்று பொருள். இவனது பிடிவாதம், பொறாமை, மற்றும் பதவி ஆசை ஆகியவையே குருக்ஷேத்திரப் போருக்குக் காரணமாக அமைந்தன. பாண்டவர்களுடன் நாட்டைப் பிரிப்பதில் இவனே மோதலைத் தொடங்கினான்.			Duryodhana is the eldest son of King Dhritarashtra and Queen Gandhari. He is the principal antagonist in the Mahabharata and the leader of the Kauravas. His name literally means ‘difficult to conquer’ or ‘one who fights with difficulty.’ He is characterized by his stubbornness, envy, and ambition, which ultimately led to the Kurukshetra war. He initiated the conflict with the Pandavas over the kingdom.
तदा		ததா		tadā
அப்பொழுது, அப்போது துரியோதனன் பாண்டவர்களின் படை வியூகத்தை கவனித்த உடனடி தருணத்தைக் குறிக்கிறது.			then, at that time Refers to the immediate moment after Duryodhana observed the Pandava army’s formation, indicating a prompt reaction.

Sentence - 3

———

आचार्यमुपसङ्गम्य राजा वचनमब्रवीत् ॥

———

Meaning

ஆச்சாரியரை அணுகி, மன்னன் (துரியோதனன்) வார்த்தைகளைச் சொன்னான்.

Approaching the teacher, the king spoke words.

Meaning of Words

आचार्यमु		ஆசார்யமு		Ācāryaṁ
ஆச்சாரியரை, குருவை இது துரோணாச்சாரியரைக் குறிக்கிறது. அவர் கௌரவர்கள் மற்றும் பாண்டவர்கள் இருவருக்கும் வில்வித்தை மற்றும் போர்க் கலைகளைக் கற்றுக்கொடுத்த குரு. அவர் பிறப்பால் ஒரு பிராமணர் என்றாலும், ஒரு வலிமையான போர் வீரர். அர்ஜுனன் மீது அன்பு கொண்டிருந்தபோதிலும், குரு வம்சத்தின் (மற்றும் திருதராஷ்டிரன், துரியோதனன்) மீதான விசுவாசம் காரணமாக கௌரவர் பக்கம் போராட வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தார்.			the teacher, the preceptor This refers to Dronacharya, the royal preceptor (guru) of both the Kauravas and the Pandavas in archery and military arts. He was a Brahmin by birth but a formidable warrior. Despite his affection for Arjuna, his loyalty to the Kuru kingdom (and thus to Dhritarashtra and Duryodhana, as he was their employee) compelled him to fight on the Kaurava side.
उपसङ्गम्य		உபஸங்கமய		upasangamya
அணுகி, அருகில் சென்று இது மற்றொரு வினையெச்சம், ‘அணுகி’ அல்லது ‘அருகில் சென்று’ என்று பொருள்படும். துரியோதனன் துரோணாச்சாரியரை நோக்கிச் சென்றதைக் குறிக்கிறது.			having approached, drawing near This is another gerund, indicating that Duryodhana moved closer to Dronacharya before speaking. It implies a direct and immediate action.
राजा		ராஜா		rājā
இங்கு, ‘ராஜா’ என்பது துரியோதனனைக் குறிக்கிறது. திருதராஷ்டிரன் அதிகாரப்பூர்வ மன்னனாக இருந்தாலும், துரியோதனன் தனது அதிகாரம் மற்றும் செல்வாக்கு காரணமாக ‘மன்னன்’ என்று குறிப்பிடப்பட்டான்.			Here, ‘rājā’ refers to Duryodhana. Although Dhritarashtra was the nominal king, Duryodhana effectively functioned as the ruler and wielded significant power and influence, often being referred to as ‘the king’ in this context.
वचनम्		வசனம்		vacanam
வார்த்தைகளை, சொற்களை துரியோதனன் துரோணாச்சாரியரிடம் கூறவிருக்கும் உரையாடலை அல்லது பேச்சைக் குறிக்கிறது.			words, speech Refers to the ensuing dialogue or speech that Duryodhana is about to deliver to Dronacharya, setting up the content of the next shlokas.
अब्रवीत्		அப்ரவீத்		abravīt
சொன்னான், பேசினான் இது இந்த வாக்கியத்தின் முக்கிய வினைச்சொல், துரியோதனன் வார்த்தைகளை உச்சரித்தான் என்பதைக் குறிக்கிறது.			spoke, said This is the main verb of the sentence, indicating that Duryodhana uttered words, initiating his address to Dronacharya.

---